Oudejaarsconference door Ermelose predikanten

‘Vrolijk terugkijken op dit moeilijke jaar’

ERMELO - Woensdagavond 30 december werd vanaf 21.00 uur een Oudejaarsconference digitaal uitgezonden, die eerder die week was opgenomen in de Immanuëlkerk. De Gereformeerde predikanten en kerkelijk werker hadden in een aantal vergaderingen een terugblik gemaakt op het bijzondere jaar 2020. Een bijzonder jaar vanwege de coronacrisis die uiteraard ook speelde in de kerken. De conferenciers Irma Jansen-Kleinjan, Henk Jansen, Jan-Willem Leurgans, Marga Snoeij-Bakker en Sjaak Teuwissen reflecteerden onder het thema ‘Kroonjaar’ in tien scenes op het afgelopen jaar. Vol spot en zelfspot kwamen verschillende onderwerpen aan de orde.

De conference begon met een geprojecteerde brief van de voorzitters van de Kerkenraad en het Crisisteam van de GK Ermelo. Zij waren niet te spreken over dit initiatief. ‘Het is ons, ter ore gekomen dat jullie, ondanks de vele dringende adviezen om dat niet te doen, toch fysiek bij elkaar zijn voor een vergadering. We zijn niet boos, maar wel verdrietig. Waar blijft jullie voorbeeldfunctie?’ Toch kregen de voorgangers toestemming op voorwaarde dat ze daarna tien dagen in quarantaine zouden gaan ín de Immanuëlkerk. Gelukkig hadden de predikanten dus niet voor niets aan de ministerie-vergadertafel vergaderd en geschreven. ‘We willen hiermee op een vrolijke manier terugkijken op dit moeilijke jaar’, aldus de voorgangers.

Olifantjespyjama

De coronacrisis is volgens de voorgangers niet alleen negatief, immers de Albert Heijnkarretjes worden netjes voor je schoongemaakt, er is geen vuurwerk, in de trein kun je de voeten leggen op de bank voor je, het fileproblemen is opgelost op de Hamburgerweg, je hoeft geen handen meer geven (gewoon: ‘hoi’), de schoonfamilie hoeft niet meer uitgenodigd, niet meer zwetend sporten in de sportschool en zo nog een hele rij voorbeelden. Bij de online kerkdiensten zitten ook voordelen. ,,Ik kan in m’n poedele nakie of in m’n olifantjespyjama de kerkdienst bekijken,’’ biechtte Sjaak Teuwisen op. Maar we worden ook niet meer afgeleid door die ‘wiebelkont’ die voor je zit en je kunt natuurlijk de zang of de preek doorspoelen. De predikanten demonstreren ook het dopen op anderhalve meter, maar dat wordt ‘m niet. Het lijkt meer op de ‘bucketchallenge’. Ook het idee voor dopen met een supersoaker wordt ‘afgeschoten’. Tussendoor zong en speelde de Cantorij vanuit huis via Zoom wat werd geprojecteerd op de kerkmuur.

Anderhalvemeterstokjes

In een ander deel van de conference stond Wilma Sluis te tolken bij een vergadering van het Gereformeerde Crisisteam. Uiteraard werd er door de predikanten ook zelfgeschreven liederen gezongen, veilig achter een scherm. Bijvoorbeeld het nummer ‘Daar gaan we weer’, een lied wat gaat over de onduidelijkheid van de maatregelen, maar altijd wordt de weg naar de kerk gevonden. Maar ook het lied ‘Toen was geluk nog heel gewoon’ over de huidige tijd ‘met Jaap van Dissel op tv en The Crown en andere series. Als een ode aan de jonge kerkleden vertelde Sjaak Teuwissen een typisch Oudejaarsverhaal over het meisje met de anderhalve meterstokjes. Een verhaal over een huidhongerig meisje waarin Netflix, Aliexpress, beeldbellen en bingewatchen voorkomen. De conference eindigt met de tiende scene: Proost, daar ga je (Lechaiem) waarin, onder daverend vuurwerk, werd getoost en geproost op het nieuwe jaar met veel Heil en Zegen. Voor wie de conference wil terugzien, kan dit hier: