Afdrukken

‘Het wijkagentenvak is echt mijn ding’

ERMELO – Het is al een tijdje bekend, wijkagent Instellingen Jurion Veenstra (51) vertrekt per 1 januari 2022 naar Lelystad. In een relatief korte tijd heeft hij zich hier geliefd gemaakt. Velen zullen hem dan ook gaan missen, want, geliefd was hij bij cliënten, bewoners en personeel van de drie Ermelose instellingen GGz Centraal, ’s Heeren Loo en Groot Emaus. Wie Veenstra op zal volgen is nog niet bekend, de vacature gaat binnenkort uit.

De volgers van ‘wijkagent Instellingen’ op Facebook hebben kunnen zien dat Veenstra deze week werd toegezongen door een bewoner van een instelling. Veenstra: ,,Ja mooi, hé? Ik werd door een valse melding naar de groep geroepen waar Dwayne klaar stond om als verrassing voor mij een lied te zingen. Hij vond dat hij op een gepaste manier afscheid van mij moest nemen. Ontroerend, toch!’’ Het typeert de wijkagent, die naast de bewoners en cliënten staat, nooit erboven. Verrassend vond Veenstra in zijn werk vooral de contacten met cliënten. ,,Als je m’n facebooktijdlijn een beetje afscrolt zie je toch hele leuke contacten voorbij komen. Bijvoorbeeld die keer dat ik op de afdeling met een cliënt lekker aan het pingpongen was. Ik weet dat mijn collega’s daar toch anders naar keken. Veel collega-agenten werken vanuit autoriteit, vanuit uniform en dan creëer je als vanzelf een vorm van hiërarchie. Zo ben ik niet, ik probeer naast mensen te staan en ze met respect te behandelen. Ook als het een psychiatrisch patiënt is die soms dingen zegt die helemaal niet kunnen. Maar als je daar op een bepaalde manier mee omgaat en je laat de mensen in hun waarde, dan merk je dat je daar ook waardering voor krijgt. Goed om zo je contact te hebben want als je een week later gebeld wordt omdat er iets anders is, heb je toch een goede basis. En dat vond ik een mooie ontdekking, dat je ook als politieagent en handhaver een goede band kunt opbouwen.’’

Metaal

Veenstra was 35 toen hij bij de politie kwam. ,,Ik werkte een jaar of vijftien als metaalbewerker, maar ik wilde liever met mensen werken en iets betekenen in de maatschappij.” Hij besloot een carrièreswitch te maken richting brandweer, ambulancechauffeur of politieagent. Die laatste stond bovenaan zijn lijstje en dat is het ook geworden. ,,Op m’n verjaardag, de dag dat ik 35 jaar werd, kwam ik bij politie Noord en Oost-Gelderland. In het laatste jaar van mijn politie opleiding draaide het vooral om de module Integrale Veiligheid. En daar had ik wel het gevoel dat het wijkgericht werken, het contact voor langere tijd en daardoor dieper op de problematiek in kunnen gaan me enorm trok. Je hebt daar de mogelijkheid voor langere contacten met mensen.’’ Daaruit redenerend kwam Veenstra uit bij een functie als wijkagent. Hij solliciteerde in 2011 in wijk Zeebuurt in Harderwijk en werd aangenomen. ,,Ik heb inmiddels diverse wijken gehad en doe het nog steeds met heel veel plezier. Het is echt mijn ding.’’

Zorg

De zorgwereld was voor Veenstra nieuw. Om het te leren kennen draaide hij mee op verschillende groepen. ,,Ja, ik wilde ervaren hoe het werk is dus heb ik op de drie instellingen op enkele groepen meegelopen. Om te zien en te voelen wat er gebeurt en zo begrip te krijgen voor het werk. Dat heeft ook wel te maken met de kloof die er is tussen de zorg en de politie. Ik denk dat je die maar op één manier kunt dichten, dat is door begrip te krijgen voor elkaars werkveld.’’ Binnen de politie-opleiding is de GGz-problematiek geen expliciet onderdeel. Toch is er wel behoefte bij de politie om er meer over te weten. ,,Ik ben een paar weken geleden benaderd door een psychiater van de Rijksuniversiteit Arnhem-Nijmegen,’’ vertelt Veenstra. ,,Die zat in een werkgroep die onderzoek doen naar het werken met personen met verward gedrag om te kijken of ze vanuit dat onderzoek een stuk scholing zouden kunnen realiseren voor bijv. politieagenten. Ik heb hem een middag mee gehad. Hij gaat nu deze ervaringen verwerken in het onderzoek. Dus wellicht dat er over een tijdje toch een soort van scholing, cursus gaat komen op dit gebied.’’

Zelfdodingen

Veenstra dacht, zoals veel mensen trouwens, dat iemand die in de psychiatrie zat, z’n hele leven al ziek is. ,,Maar, daar ben ik op teruggekomen. Ik heb meerdere cliënten gesproken die eerst een normaal leven leidde, een goede baan hadden, getrouwd waren, kinderen kregen en dan ergens in een psychose of iets dergelijks kwamen en zo in de GGz belandden. Dat zou dus met ons allemaal kunnen gebeuren. Dat waren wel eye-openers waar ik eerder niet mee bezig was.’’ Wat hem ook erg is bijgebleven zijn zelfdodingen. ,,Het betrof nu mensen die ik kende, dat was nieuw. Als agent ken je meestal de slachtoffers niet van nabij, terwijl dat nu wel het geval was. Het komt dan ook wel wat dichterbij. Het aspect psychiatrie, en dan met name de suïcidaliteit en de gedachten daaraan, vergt wel wat van je. Vooral als je met mensen praat die aangeven dat soort gedachten te hebben of al in een ver gevorderd stadium plannen hebben gemaakt. Ik vond het overigens ook fijn dat ik in de nabesprekingen op de groepen betrokken werd. Ik voelde me dan op zo’n moment ook een onderdeel van het team.’’

Reuring

Er gebeurt veel in de instellingen, maar vaak binnen de gebouwen. Veenstra mist hierbij het straatleven. ,,Er zit veel meer dynamiek in een wijk,” zegt hij. ,,Niet alleen de diversiteit van de problematiek, maar ook de reuring.” Hij schetst een mooie zomeravond waarbij hij op zijn mountainbike door de wijk Wittenhagen fietste. De ruzies op straat en de mensen die in de tuin bier zaten te drinken. ,,Een en al gezelligheid en dat heb je bij de instellingen niet zo. Hier rij ik bij GGz Centraal, ’s Heeren Loo of Emaus het terrein over en dan stap ik de groep binnen, maar op straat gebeurt er eigenlijk niets. De reuring heb ik echt gemist. Ik heb een leuke tijd gehad, die tweeëneenhalf jaar Ermelo. Maar ik heb altijd gezegd dat als er iets leuks voorbij komt, ga ik dat doen.” Veenstra gaat in januari in Lelystad beginnen. Hij weet nog niet weet wie hem gaat opvolgen. ,,Er gaat iets veranderen qua structuur bij de wijkagenten in Ermelo,’’ vertelt hij tot slot. ,,Ik heb nu een themafunctie instellingen. Dat verdwijnt. Het wordt eigenlijk weer zoals het was.” Begin januari gaan er drie vacatures uit.