Afdrukken

Weer markant gebouw verdwenen

ERMELO - Het pand, waar ooit de oude stalhouderij van Lammert Bakker zat, is gesloopt. Wat nu nog rest zijn brokken puin. Binnenkort zal er een nieuw gebouw verrijzen van de Herbergier, een pand voor ouderen die zorg nodig hebben. Maar dat is de toekomst.

Lammert Bakker (1851-1917), gehuwd met Hendrika Verbeek (1848-1938), woonde indertijd aan de Suikerbakker, een straatje met wat bosjes, huizen en akkertjes. Bakker bezat daar enkele woningen waar hij oud kolonialen opving. Op deze akkertjes verbouwde Bakker voornamelijk rogge wat hij vervolgens verkocht. In de Harderwijkerkrant van 6 juni 1910 staat bijvoorbeeld een aankondiging van Roggeverkoop door notaris Neeb: 'publiek verkoopen voor Lammert Bakker te Ermelo 7 perc. rogge bij zijn huis te Ermelo, aanw. eigenaar'. In 1898 richtte de toen al 47-jarige Bakker een stalhouderij op. Het bedrijf richtte zich op 'het vervoer van de gegoede burgerij met paard en wagen'. Het bedrijf exploiteerde een omnibus- en vrachtdienst van Ermelo naar Nijkerk.

In 1906 verhuisde het bedrijf naar de Stationsstraat 52 waar het meer mogelijkheden had om zijn rijtuigen, wagens én paarden te stallen. Bakker pakte alles aan, boven de stalhouderij werden zelfs veilingen en erfhuizen gehouden. Maar ook werden er 'op de Zaal van den heer Bakker' lezingen gehouden. Zo meldde bijvoorbeeld de Harderwijkerkrant van 23 februari 1916 dat er op donderdag 24 februari een openbare lezing werd gehouden door 'de Heeren Prof. Dr. Ph. Kohnstamm en J. Esmeijer over ,,Waar het bij deze stembus om gaat!''. En dat er tevens gelegenheid was tot debat. De advertentie was geplaatst door 'Het Bestuur der Vrijzinnige Kiesvereeniging ,,Overveluwe''.

Ziekenvervoer

Zoon Aalt Bakker nam het bedrijf in 1910 van zijn vader over en breidde de stalhouderij verder uit. Ziekenvervoer was in die tijd een zaak van de gemeenten. Er werden hiertoe door dezen echter weinig initiatieven ondernomen. Bakker, vooruitstrevend als hij was, pakte dit wel op. Wellicht kwam dit omdat hij al patiënten van de instellingen Veldwijk en 's Heeren Loo en ziekenhuis Salem vervoerde. Hiermee was Bakker trouwens de eerste particuliere ziekenvervoersdienst in Nederland.
Geleidelijk aan werden de rijtuigen vervangen door automobielen al gingen niet alle paarden en rijtuigen de deur uit. Voor speciale gelegenheden bleef het vervoer met paard en wagen en rijtuigen namelijk in gebruik tot na de Tweede Wereldoorlog. De eerste T-Ford werd in 1915 aangeschaft en vijf jaar later beschikte het bedrijf al over een eigen wagenpark.
Voor het ziekenvervoer werd een rijtuig uitgerust met een draagbaar en wat summiere hulpverleningsmaterialen. De huisarts en ziekenhuis Salem hadden bij deze hulpverlening een belangrijke taak. Salem leverde vaak verpleegkundig personeel omdat Bakker in die tijd nog geen gespecialiseerde medewerkers in dienst had. Vanwege de toename van het ziekenvervoer schafte Bakker zich in 1919 ook een ambulanceauto aan. Het vervoersgebied werd namelijk groter en zo konden patiënten over grotere afstanden sneller worden vervoerd.
Het wagenpark breidde uit en bestond in de dertiger jaren van de vorige eeuw al uit zo'n acht automobielen, met name T-Fords.

Vanaf 1930 was er ook een opbaarruimte aanwezig in het pand van Bakker. Hier werden de overleden afgelegd en opgebaard. Het begeleiden van familie in moeilijke tijden voorzag in een nabuurbehoefte. Bovendien kon een en ander efficiënt geregeld worden bij de afscheidsdienst en de begrafenis. Taxi Bakker bood onderhand het hele dorp Ermelo, maar ook de regio alles op het gebied van vervoer: vrachtvervoer, opslag van goederen, personen-, rouw- en trouwvervoer, recreatievervoer en het vervoer van zieken en ongevalslachtoffers.
Bakker was op allerlei manieren met Ermelo verbonden. In 1933 werd er in de 'Zaal van de heer Bakker' zelfs de voetbalvereniging DVS'33 opgericht. Bertus Bakker werd van deze Ermelose club de eerste secretaris. In de vijftiger jaren van de vorige eeuw speelde men zelfs tafeltennis boven 'op de sportzolder der sportvereniging Ermelo (Bertus Bakker Stationsstraat 52)'. Deze tafeltennisvereniging werd opgezet met als doel de voetballers te trainen. Maar omdat dit zo aansloeg, werd er een aparte sportafdeling van gemaakt.

Faillissement

In 1940 gaf Aalt Bakker het stokje over aan zoon Bertus die tot 1972 de zaak leidde. Ook onder de daarop volgende generatie Bakker, Aalt Bakker, wist het bedrijf te groeien. Het bedrijf richtte zich naast rouw-, trouw- en ziekenvervoer vooral op taxi- en leerlingenvervoer.
Vanaf 2001 kreeg Jan Bakker als vijfde generatie het heft in handen. Het bedrijf verliet in 2005 het vertrouwde pand aan de Stationsstraat en verhuisde naar de Eendenparkweg en daarna nog naar de Tolweg. Helaas ging het oude familiebedrijf in 2011 failliet waardoor er een einde kwam aan meer dan honderdtien jaar Taxi Bakker. Nu is ook het karakteristieke pand verdwenen.