Afdrukken

Van emancipatie tot consultatie

ERMELO – De journalisten van Ermelovannu. nl gingen vandaag, dinsdag 17 december aan tafel In de Volksmond om te praten over emancipatie en zaken die daar mee samenhangen. Aan tafel schoven Henk van Bruggen (VVD), Ben Noorloos (BBE), Karel de Greef en Dick te Brake (beiden CDA) en Leo van der Velden (SGP) aan.

Insteek was het voorstel van minister van Sociale Zaken Lodewijk Asscher (PvdA) die het vaderschapsverlof bij de geboorte van een baby wil uitbreiden van twee naar vijf dagen. Hiermee haalde hij de woede van Werkgeversorganisatie MKB op zijn hals. Door dit verlof wettelijk vast te leggen zadelt de minister het bedrijfsleven met problemen op. Hoe denken de politici van Ermelo over zijn plan?

Eenzijdig

De nieuwe VVD-kandidaat Henk van Bruggen, zelf opa en tevens ondernemer, heeft er een duidelijke mening over: ,,Het is niet de keuze van een werkgever dat zijn werknemers kinderen willen hebben. Ik snap dat de huidige generatie gebruik maakt van de gelegenheid. De werkgever mag wat mij betreft best een rol spelen maar het moet niet eenzijdig bij de werkgever neergelegd worden.'' Noorloos, zelf ook vader en huisman, vindt dat deze regeling medewerkers met een laag inkomen beperkt. ,,Dit voorstel is voor de elite en het levert sociale druk op omdat de een het verlof wel zelf kan betalen en de ander niet. '' Ook Van der Velden, vader van 5 kinderen en tevens ondernemer, noemt het onwenselijk om dit vast te leggen. ,,Waarom zou de overheid dit moeten bepalen, je kunt als vader ook zelf vrije dagen opnemen. Het remt de werkgever om mensen in dienst te nemen. Grote bedrijven kunnen het oplossen maar voor kleine bedrijven met 2 of 3 man personeel levert het problemen op. Ze hebben het al lastig genoeg in deze tijd.''

Karel de Greef, wetenschapper en tevens vader : ,,Wij hebben de keuze gemaakt om onze kinderen zelf op te voeden en kozen destijds voor een 100 - 0 verdeling. Nu zouden we die verdeling misschien niet weer zo doen. Ik vind dat je het samen kan oplossen. Nu wordt het een recht van de werknemer terwijl het eigenlijk hoort bij het gezinsbeleid. We zijn ongezond bezig. Ik kon zelf vier keer gebruik maken van vaderschapsverlof maar vond het zonde van de tijd. Maar het was aantrekkelijk want je kon voor 75 % van je salaris half gaan werken. Je deed jezelf tekort wanneer je er geen gebruik van maakte. Volgens mij heeft het ook veel te maken met het feit of je je werk met plezier doet of niet. ''
Volgens Dick te Brake spelen dit soort vraagstukken in Ermelo nauwelijks. ,,We regelen het hier onderling of je neemt een weekje vrij. Toen mijn vrouw en ik samen de winkel deden, vingen wij de kinderen samen op en dat lukte prima.''

De mannen aan tafel waren het er met elkaar over eens dat er te veel regels uit Den Haag komen, maar dat er maar weinig politici zijn die dat hardop durven roepen. Voor Van Bruggen toonde dit maar weer eens aan dat er te weinig mensen uit het bedrijfsleven in de politiek zitten. ,,Veel politici zijn toch omhooggevallen ambtenaren.'' De Greef : ,,Den Haag moet zich niet bemoeien met de keuzes die mensen maken. Er zijn al zoveel afgedwongen rechten. Kijk maar naar de peuterspeelzaal die ondergebracht gaat worden in de kinderopvang. Het is de werkgever die betaalt. Emancipatie wordt hier alleen maar gebruikt als symbool.'' Noorloos: ,,Je ziet zoveel zinloze wetgeving ook vanuit het Europees parlement.''
De Ermelose politici aan tafel waren het roerend eens: de regelgeving vanuit Den Haag is doorgeslagen. In plaats van minder regels zoals beloofd, komen er alleen maar meer bij. Een poldermodel waarbij twee partijen aan tafel zitten die gezamenlijk oplossingen zoeken, is veruit te verkiezen dan regels die afgedwongen zijn door de overheid.

Bruggetje

Het bruggetje naar de raad van Ermelo was al snel gemaakt. Want hoe bewaak je de procedures binnen de gemeentelijke democratie en bevecht je de invulling van je eigen positie? Een raad met 21 raadsleden en vier wethouders waar al gauw 20 ambtenaren mee gemoeid zijn. ,,Zijn we als raad wel altijd kritisch genoeg en laten we ons hoofd niet te vaak hangen naar partijpolitiek gebonden standpunten?'' vroegen de mannen zich af. Het eigen functioneren werd eerlijk besproken. ,,We laten te veel gebeuren en zijn soms te veel gentlemen,'' vond Van der Velden. ,,Als je als fractie te kritisch bent, word je al gauw in een kamp geplaatst. Kritisch zijn is in Ermelo 'not done'. Deze uitspraak triggerde Te Brake: ,,Door wie word je dan te kritisch bevonden, door de raad of door het college?'' ,,Door beide'', vond Van der Velden. De Greef stelde onomwonden de bestuurlijke stroperigheid aan de orde. ,, Ermelo kan met minder ambtenaren toe. Nu worden er regelmatig beleidsstukken opgesteld waar niemand om gevraagd heeft. Op die manier houdt het systeem zichzelf in stand. Een ambtenaar kost toch al gauw 75 euro per uur en zonder die overbodige stukken kun je toch al gauw met de helft van de tijd toe.'' Toch moest de raad ook de hand in eigen boezem steken vond hij. ,,Dat we veel laten gebeuren, komt ook door eigen lamlendigheid. Commissieleden lezen hun stukken niet altijd goed en ik mis inhoudelijke betrokkenheid. Je kunt kiezen om vol voor de inhoud te gaan, voor het politieke proces of om reactief te zijn. Daarin verschillen de fracties. Een commissie moet het eerste kiezen en er vol inhoudelijk in gaan en niet afwachten en dan 'ja maar' zeggen.''
Van Bruggen stelde dat de raad niet voor partijpolitiek moest gaan. ,,We zijn er voor de belangen van de burger en niet voor de wethouder. Een wethouder is dodelijk voor de raad. Het duale stelsel werkt niet in Ermelo.'' Hij zag wel wat in het van buiten halen van de wethouders. ,,Dan houd je de partijpolitiek gescheiden.'' Volgens Van der Velden werkt dat niet in de praktijk. ,, Zo'n wethouder moet dan als kluizenaar leven. Mag hij dan ook niet gebeld worden? Dan krijg je een geforceerde omgeving.'' De Greef: ,,Ik wil geen soort superambtenaar, maar wil wethouders die vanuit de samenleving besturen met idealen. Met partijpolitiek gebonden wethouders heb je verbinding nodig.''

Er werd flink gedebatteerd tijdens de smakelijke lunch: ,,Was de coalitie niet kritisch genoeg naar het college of was ook de oppositie niet altijd kritisch genoeg? En moest niet veel meer vanuit de overeenkomsten gewerkt worden dan vanuit de verschillen in de fracties? Van Bruggen: ,,Ik heb in een vorige gemeente zes jaar in de raad gezeten. Men vocht elkaar de tent uit waardoor het doel waarvoor men er zat uit het oog werd verloren. In een tweede periode ben ik alle partijen langs geweest om te zien hoe we op goede constructieve manier met elkaar het belang van de gemeenschap konden dienen. Verbinding zoeken is noodzakelijk.''

Burgerparticipatie

Over burgerparticipatie waren allen het wel eens: ,,Dat moet je alleen doen waar het kan.'' De Greef: ,,Beter zes hoorzittingen in de wijken dan de burger scenario's voorhouden waarbij een wijk bij voorbaat als reservaat is aangewezen door middel van beloftes. Wel moeten we het volk blijven horen. Dan gaat het dus niet zozeer om participatie maar om consultatie.''
Al pratend werd weliswaar van het onderwerp emancipatie afgedwaald, maar volgde een leuke en inhoudelijke discussie. Alle mannen lieten zich luid en duidelijk horen en de eerlijkheid waarmee de Ermelose raadsleden met elkaar debatteerden was goed. Het raadswerk en de bestuurlijke kant van de politiek had duidelijk voorkeur boven praten over verdeling van rollen en taken van mannen en vrouwen thuis. Dat moest maar uitgevochten worden binnen het gezin en daar moest Den Haag zich vooral niet mee bemoeien. En, geef ze eens ongelijk! Politiek bedrijven in je eigen dorp is immers ook een uitdagende en boeiende rol. Daar heb je je handen al voldoende aan vol.

Politici die ook aan tafel willen met Ermelovannu.nl worden van harte uitgenodigd aan tafel voor een leuk gesprek. Stuur dan een mailtje naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. met voorkeur voor een datum en tijdstip.