Ermeloërs steunen psychiatrisch ziekenhuis Albanië

'Prachtig land met prachtige mensen'

ERMELO – Het is niet de eerste keer dat ze naar Albanië gaan. Maar hoe vaak ze precies geweest zijn daar komen Fleur Mensink en BasJan Stoute niet direct uit. Terwijl ze een Volvo vullen met goederen, besluiten ze dat het voor Mensink in ieder geval de negende keer wordt. Voor beiden geldt dat het zeker ook niet de laatste keer is.

Mensink gaat twee à drie keer per jaar naar Albanië, haar man gaat af en toe mee en ze zijn er ook al twee keer met hun kinderen Nathan en Isaäk geweest. Stoute is druk bezig om allerlei zakken en dozen met kleding in zijn schuur te stoppen. ,,Het lag opgeslagen in De Feithenberg op Veldwijk, maar dit gebouw wordt binnenkort gesloopt, dus dan maar even thuis opslaan. Ook op de zolder ligt nog van alles.'' Bij Stoute en Mensink thuis ligt vooral kleding en incontinentiemateriaal. Alle grotere spullen staan elders. Stoute: ,,Er wordt eerst allerlei spullen verzameld en als we dan een grote bulk hebben, gaat het in een keer naar Albanië op transport.''

Verbeteringen

Fleur Mensink, teamleider op Veldwijk, reageerde enkele jaren geleden op een berichtje op Intranet waar door oud-collega Wilma Verburg gevraagd werd om hulp. Daar heeft ze toen op gereageerd en ze zijn in de loop der tijd echte vrienden geworden. ,,Wilma en haar man Fred Westerink doen daar heel goed werk met verschillende projecten in een psychiatrisch ziekenhuis en woonvormen in Elbansan en de gevangenis in Tirana,'' aldus Mensink. In de loop der jaren hebben ze daar concrete en directe verbeteringen kunnen bewerkstellingen in de leefomgeving van de patiënten en gevangenen.

Mensink: ,,Fred heeft een project waarbij men zorgt voor gevangenen, maar ook voor de gezinnen van de gevangenen. Zo'n dertig procent van de bevolking leeft van 1 euro per dag. Als je man dan ook nog in de gevangenis zit en geen inkomen heeft, moet je daarvan niet alleen je gezin onderhouden maar ook je man in de gevangenis. Het eten in de gevangenis is weinig en slecht, dus moet je van buitenaf aanvullen. Ook sigaretten komen van buiten en vergeet niet dat er ook nog wat moet komen om de bewakers om te kopen zodat je af en toe wat extra's kunt regelen.'' Fleur Mensink is voor deze organisatie fondsenwerver geworden en heeft de stichting nu ook in Nederland opzet zodat deze de ANBI-status heeft gekregen. ,,Ik ben geraakt door deze projecten vooral omdat het resultaat direct zichtbaar is. Er wordt arbeidsrehabilitatie en cursussen geboden aan de gevangenen zodat zij een baan kunnen vinden als ze vrij komen. Vanuit mijn zorghart ben ik blij dat ik kan meewerken om met zoveel kleine dingen zoveel goeds te doen.''

Website

Al het geld en goederen die beschikbaar worden gesteld aan de organisatie SHKBSH (Christelijke stichting voor Albanese gevangenen), wordt door de organisatie zelf besteed en verdeeld. Er blijft geen geld achter in de organisatie. Er is een website in de maak, die volgende week definitief wordt gemaakt. Mensink: ,,De site is in het Engels opgesteld en Fred kan die dan volgende week laten vertalen in het Albanees en ik vertaal het in het Nederlands. En dan kan het de lucht in.'' Ze is bezit met het opzetten van sponsorreizen, zodat de geldgevers zelf kunnen gaan zien waar het geld aan is besteedt. ,,Dit dan in combinatie met een stuk toeristische rondritten om de mooie dingen van het land te laten zien.''

Naast de gevangenis heeft ook hun werk voor het psychiatrisch ziekenhuis in de loop der jaren al veel veranderingen opgeleverd. Twee jaar terug hebben Mensink en Stoute de staf van het ziekenhuis naar Veldwijk laten komen om hen te laten zien hoe het hier toegaat. ,,Ze keken hun ogen uit, het was zo totaal anders, haast niet te bevatten. Een jaar later zagen we, toen we daar weer waren, dat er kleine veranderingen waren toegepast die ze bij ons hadden gezien. Mooi toch?" aldus Stoute. Hij doelt daarmee dat er kleinere activiteiten werden georganiseerd voor de patiënten, en dat er dagbesteding werd aangeboden.

Geld voor voedselbank

Tijdens het interview komt Anneke van de Ridder namens de Kledingbeurs in de Immanuëlkerk een envelop met geld brengen. ,,Dit doen ze al jaren. Mijn moeder heeft dit indertijd aangekaart en men wilde graag meewerken. Het geld gaat naar de voedselbank waarmee ze weer voedsel kunnen kopen om te verdelen,'' aldus Stoute. ,,We hebben hier een container met spullen gevuld en die gaan we volgende week in Albanië ook weer zelf leeghalen. Dat is het mooie van dit project.'' Afgekeurde materialen en meubilair, die volgens de norm van de Nederlandse zorg niet meer verantwoord is, kan daar nog jaren mee. ,,Met het oude meubilair van de Feithenberg is het psychiatrisch ziekenhuis in Elbansan vol gezet. En de directeur van dit ziekenhuis heeft natuurlijk de mooiste stoel voor zichzelf uitgezocht,'' lacht Stoute.
Stoute en Mensink hebben met behulp van autobedrijf Schouten uit Ermelo een Volvo Station aangeschaft en brengen die volgende week zelf naar Albanië. ,,Er zitten speciale nummerborden op die twee weken geldig zijn. Bij het verlaten van het laatste EU-land, Kroatië, moet de auto afgemeld worden. In Tirana, de hoofdstad van Albanië, moet hij dan ingeschreven worden. Ik hoop dat dit allemaal niet zo heel erg lang gaat duren. Gelukkig hebben we de auto al op naam van Fred gezet, dus wellicht scheelt dit,'' aldus Stoute. Die auto betekent heel veel voor de organisatie. Hiermee kunnen ze voedsel van de voedselbank ook naar het achterland brengen.

Betrokkenheid

,,Ik ben zo betrokken geraakt omdat ik geloof in het doel waar met name Fred en Wilma voor staan. Het is onderhand ook mijn project geworden. Niet alleen vanwege de psychiatrie, maar mijn hart ligt nu ook bij het werk tegen vrouwenhandel en voor drugsbestrijding,'' zegt Mensink betrokken. Het werk voor Albanië kost haar zo'n vier tot acht uur per week.,,Het is een prachtig land met prachtige mensen. Daar wil ik het voor doen. En BasJan staat regelmatig op het voetbalveld, dus laat mij dit maar doen,'' lacht Fleur Mensink.