Slachtgewicht of uitlekgewicht?

Alle eendjes zwemmen in het water

COLUMN: De bekendste zorggemeente van Nederland, u weet wel die gemeente waar iedereen zo goed voor iedereen zorgt, heeft als enige gemeente een heuse wereldbol-eendenrotonde. De Tomassen-Duck to –rotonde. De Ermelose Tomassen is namelijk de keizer van de Pekingeend en Chinezen zijn gek op zijn eenden. Bovenop de wereldbol staat parmantig een witte loopeend op weg naar een bordje Pekingeend.

En ’s avonds en ’s nachts worden eend en wereldbol verlicht. Toeristen staan vaak vol bewondering te kijken: Ermelo toeristendorp! Dezelfde soort eend waggelt regelmatig de raadszaal in. Gewoontegetrouw begeleid door de voorzitter van de stichting Doeh met een knijper op de neus. Deze stichting is al jaren bezig om met allerlei bezwaren en processen de in Ermelo wereldberoemde eendenslachterij en het gemeentebestuur het leven zuur te maken. Eigenlijk wil stichting Doeh van die hele slachterij af, maar dat gaat niet lukken want die zit er al heel wat jaren. De witte loopeenden hebben op hun kop een blauw stempel. Daarop staat ‘Tomassen’. Op de rug van de eenden staat een tweede stempel. Daarop staat ‘leeg gewicht’ en ‘gewicht met inhoud’. Het heeft wel wat weg van zoiets als een potje maïskorrels. Bij deze eenden gaat het bijvoorbeeld om de discussie over het slachtgewicht, of het dode gewicht, of het vleesgewicht, of het totale gewicht. Het is complex zo’n potentiële Pekingeend. En dan vooral de dode eend, want past zo’n eend nu wel of niet in de milieuvergunning. Wegen de botten ook mee, en de veren en de poten? En wat is het uitlekgewicht? Of wegen we alleen de kip- en dijfilet van de dode eend? En rijden er dus teveel en te vaak vrachtwagens met eenden (plus botten en alle andere spullen) over de weg naar de slachterij, of juist niet? Voor de eend, het slachtoffer, maakt het allemaal niet uit.

Doorgaan

Door alle bezwaren en beroepen zoekt het college voortdurend naar een nieuwe eendenpaadjes. Of naar een betere onderbouwing van de collegebeslissingen, omdat de rechter weer eens gehakt heeft gemaakt van de juridische onderbouwing en de stichting gelijk geeft. Ondertussen gaat Tomassen lekker door met wat bij bouwen, parkeerplaatsen regelen en slachten. Hij blijft ondeugend. In de raad is vooral de kleinste volkspartij HEE, dit rijmt op BBE, een fanatieke medestrijder van de stichting Doeh.. Zo nu en dan gesteund door de anti-kapitalisten van de fractie van Progressief Ermelo. Lijkt er een oplossing in zicht, wordt er al snel een nieuw probleem ontdekt, er is nu ook stank geconstateerd, en weer klinkt dan in de raad het liedje ‘Alle eendjes zwemmen in het water’. En ze zwemmen eindeloos rondjes.

Kosten

In het kader van alweer een nieuwste bestuurscultuur en natuurlijk het luisteren naar de burger zou het wel eens interessant zijn om de kosten van dit hele eendenverhaal, dat ook nog eens hielp om een burgemeester te slachten, op een rij te zetten. Het zal, vermoed ik, een verbijsterend bedrag aan juridische en andere kosten opleveren voor zowel de slachterij als de gemeente als de stichting Doeh.

Vorige column van Cees de Bat gemist? klik hier

• Volgende