DVS’33 speelt moeizaam, maar wint met 4-0 van HSC’21

Goed spel door een sterke bank

ERMELO - DVS’33 heeft een ruime overwinning geboekt op HSC’21 uit Haaksbergen. Heel makkelijk ging het niet, maar in de slotfase was er voor de gasten geen houden meer aan. Was het de wind? Was het veld te droog? Hoe dan ook, DVS’33 kon zaterdagmiddag, na een redelijke beginfase haar draai niet vinden. Het kwam ook doordat de gasten het goed hadden staan.

Vlak voor rust was Zico Soree haarscherp door een steekbal af te ronden. Een gouden wissel in de laatste fase bracht DVS’33 over een dood punt heen. Stef Nijland was daarin de troefkaart. Door het verlies van Sparta Nijkerk werd het toch een mooie middag aan de Sportlaan. DVS’33 begon in de vertrouwde opstelling met alleen een wisseling in de achterste linie waar Sem de Wit vervangen werd door Sander van Looy. De Wit lijkt uit de gratie na een aantal keer afwezig te zijn geweest en de bekendmaking van zijn vertrek naar Spanje in de zomer. De eerste vijf minuten zat de thuisploeg er strak op, maar die teugels werden gevierd en het waren de gasten die de gevaarlijkste kansen kregen. DVS’33 hield het spel lang en over rechts, met wederom een matige Mike Ahrends, gebeurde er bar weinig. Het droge veld en de strakke wind mee zorgde voor soms kolderieke momenten die niets met goed voetbal te maken hadden.

Messcherp

In de laatste fase van de eerste helft wisten de middenvelders twee keer spits Zico Soree weg te steken. Een keer met zijn verkeerde linkerbeen kwam het schot er niet uit en een keer miste hij net de timing. Die timing was een minuut voor de rust helemaal in orde. Na een steekbal wist hij met een strak schot in de hoek de 1-0 binnen te schieten. Toch jammer dat de rappe aanvaller teveel hoge
ballen op zich af zag komen in plaats van het over de grond te proberen, want dan blijkt hij gewoon slim en dodelijk.

Sterke tweede helft

HSC’21 kwam sterk uit de kleedkamer en kreeg twee keer een vreemd voordeel van de warrige scheidsrechter die vaak te snel floot en vergat voordeel toe te passen. Toch creëerde HSC’21 geen
enkele kans. Het was opvallend dat DVS’33 het spel niet kon omkeren en het kritische deel van het thuispubliek kreeg reden om te mopperen. Het had anders kunnen zijn wanneer Ian van Otterloo de
door hem opgezette aanval niet op de binnenkant van de paal had gekopt naar de bevrijdende 2-0. Het zou kans gehad hebben op het doelpunt van het jaar.

Teleurgesteld

De ommekeer kwam er na een wissel, een kwartier voor tijd. Nijland en Bouw vervingen de teleurgesteld Van Otterlo (teleurgesteld over het spel van de ploeg, van hemzelf of over de wissel?) en Soree. Beiden zaten nog niet op de bank of ze konden er weer uitspringen voor de 2-0. De trainer kreeg namelijk het gelijk aan zijn kant want Nijland ontsnapte direct over de linkerkant en legde de bal perfect voor. Benjamin Roemeon was er als de kippen bij om de 2-0 wel te scoren. Daarna gaf HSC’21 zich over. Nijland zelf na een prachtige aanval ramde de afgeslagen bal in het doel en niet veel later had Bouw moeten scoren, maar hij deed er te lang over. De helft van het publiek zag vervolgens niet dat Roemeon alsnog de bal in het doel schoof.

Sterke bank loont

DVS’33 heeft een sterke bank nu alle sterkhouders weer fit zijn want ook Oussama Siali viel sterk in. De bankspelers lijken zich inmiddels geschikt te hebben in hun lot dat de ploeg weinig tot geen
blessures kent en heeft gekend dit seizoen. Zeker voorafgaande aan de wedstrijd was goed te zien dat ook zij als reservespelers er zin in hebben gezien het plezier wat ze uitstralen. En dat kan een
belangrijke troef worden in de laatste fase van de competitie. Met 4-0 kreeg DVS’33 teveel, maar niemand die dat erg zal vinden aan de Sportlaan. Een derde plek was de beloning en wie weet, de opmaat naar een serie waarin zelfs de periodetitel weer in zicht komt.

• Vorige
• Volgende