Jorran van Santen geniet bij FC Groningen

ERMELO - Het is zaterdagmiddag 21 december. Net zo'n beetje de laatste hand gelegd aan een interview met Jorran van Santen. Op de achtergrond muziek van The Fraks. Hun muziek is van prima kwaliteit. Dochterlief vindt dit genre muziek 'Ver-schrik-ke-lijk!'. Elke lettergreep wordt door haar stevig aangezet...

In onze kleinzoon van bijna vijftien maanden vind ik gelukkig een tevreden deelgenoot, voor hem is deze muziek kennelijk herkenbaar oftewel hij begint altijd heel gezellig mee te brabbelen op de eerste tonen van deze rockmuziek. Nogmaals, ik draai die twee CD's van The Fraks werkelijk grijs. Frank en Olaf laten mij keer op keer beseffen wat het betekent om vanuit het binnenste van je ziel iets aan de wereld te vertellen. Dit keer dus Jorran van Santen in het centrum van de belangstelling. Na jaren voor DVS'33 Ermelo gevoetbald te hebben koos Jorran voor een uitdaging in Groningen.
,,Ik heb het prima naar mijn zin bij FC Groningen. Ik ben vanaf het begin aan goed opgevangen op de club," vertelt hij. ,, Je komt bij een groep waarvan sommige jongens al 7 à 8 jaar samen voetballen, maar al snel voelde ik me als één van hen. Elke dag trainen op dit hoge niveau is prachtig, al is het soms moeilijk om te gaan met de mindere speeltijd in vergelijking met die van bijvoorbeeld vorig jaar bij DVS'33 A1. Binnen het veld moet je hier constant aan het spel deelnemen, constant positie kiezen en bezig zijn met de mensen om je heen. Het tempo ligt enorm hoog. Ik weet nog wel dat ik in de eerste wedstrijd bij FC Groningen, al in de rust echt bijna niet meer kon. Ik was helemaal kapot. Gelukkig ben ik nu wel gewend aan dit hogere tempo, maar dat was zeker in het begin behoorlijk aanpoten. De intensiteit is gewoon vele malen hoger als dat ik al die jaren gewend was."

Zit er nou echt een heel groot verschil tussen jonge snaken als bijvoorbeeld een Roelof de Groot, Maurizio Sleurink, Yordi Grovenstein en een Milan v.d. Maaten vergeleken bij je huidige voetbalmaten uit FC Groningen A1? ,,Nee, niet echt. Het blijven allemaal echte voetbaljongens. Alleen je ziet wel dat bij FC Groningen iedereen een doel voor ogen heeft: profvoetballer worden. Iedereen is daar dag in dag uit mee bezig. Voetbal is hier echt de hoofdzaak. Bij DVS was dat natuurlijk ook wel zo, maar hier staat iedereen elke dag op het veld om hun droom waar te maken." De Ermeloër is opgenomen in een gastgezin in het plaatsje Annen, naast Zuidlaren. ,,Een kwartiertje met de auto of de bus van Corpus, het jeugdcomplex van FC Groningen. Het was zeker wennen in het begin, maar ook bij mijn gastouders voel ik me nu thuis. Jan (gastvader) is een echte voetbalfan, en dan vooral van FC Groningen en Ajax, dus dat kwam goed uit."

Studeren

Afgelopen jaar heeft de voetballer zijn VWO opleiding afgerond. ,,Ik zou 'Economics and Business Economics' (Economie & Bedrijfseconomie) gaan studeren aan de Universiteit van Utrecht. Totdat FC Groningen kwam. Al snel bleek dat een universitaire studie niet met het voetbal bleek te combineren. Daarom doe ik nu een thuis-/zelfstudie natuurkunde, op vwo-niveau. Als ik die haal, dan heb ik mijn vwo-diploma die ik al had, uitgebreid. Als ik dan later alsnog wil gaan studeren, kan ik ook Bewegingswetenschappen gaan studeren. Daar heb je namelijk ook het vak natuurkunde voor nodig."

Ik bewaar hele goede herinneringen aan jouw DVS tijd. Vooral aan de tijd met DVS A1. Jullie waren zeer gedreven, passioneel bezig. Elk detail was belangrijk. Jullie haalden er samen het maximale uit. Wat was nou het geheim achter dat succes? ,,Vorig jaar, maar ook die jaren ervoor bij DVS, was echt een prachtige tijd. Af en toe spreek je elkaar nog wel eens, en dan denk je er soms nog wel even aan terug. Vorig jaar waren we echt een team. Binnen en buiten het veld. Bovendien hadden we een goed voetballend team en een aantal individuele kwaliteiten, echte wapens, die in wedstrijden dat het soms even niet lukte de doorslag gaven."

Had je ooit verwacht dat je bij FC Groningen zou komen te voetballen? ,,Natuurlijk had ik wel altijd gehoopt op zoiets, maar als je dan als eerstejaars A-junior in april nog nergens iets van hebt vernomen, dan moet je ook realistisch zijn dat de kans heel klein is dat er zoiets zou gaan gebeuren. Zonder de Copa Amsterdam had ik inderdaad waarschijnlijk nog bij DVS gevoetbald."

In jouw carrière heb je ongetwijfeld met diverse trainers te maken gehad. Allemaal hebben ze wel iets toegevoegd aan de speler die je nu bent. Noem die trainers eens en geef bij elk van hen eens aan wat je specifiek van hem leerde. ,,Bij DVS heb ik trainen gehad van Hans Wiesenekker, Peter Epe en Erik, m'n vader. Aan alle drie heb ik eigenlijk alleen maar goede herinneringen. Hans heb ik in mijn laatste anderhalf jaar bij DVS meegemaakt. Hij heeft me als B-junior in de A'tjes heel veel vertrouwen gegeven. Hans heeft ons team vorig jaar zichtbaar beter gemaakt. Peter heb ik voor het laatst in de B1 meegemaakt. Daarvan weet ik nog goed dat hij me uiteindelijk op de positie neer heeft gezet waar ik nu nog sta. Hij doordrong ons er altijd van, wat er voor nodig was om te bereiken wat je wilde.
M'n vader heb ik gehad vanaf de Bambino's tot aan DVS C1. Een periode waarin je zeker op technisch gebied wordt gevormd. Aan het eind van die periode leerden we vooral hoe we wedstrijden moesten winnen, met welke instelling we het veld in moesten gaan. In het begin ging het vooral om 'het spelen met de bal' en het durven voetballen. Het is lastig om echt duidelijk te maken wat je van welke trainer precies geleerd hebt. Dat is iets waar jaren van training en ontwikkeling over heen gaat.
Dit jaar heb ik Peter Hoekstra als trainer. Als je een oud-prof en oud-international als trainer hebt, dan is dat ongelofelijk leerzaam. Zo iemand die op het hoogste niveau heeft gevoetbald, die weet precies wat er van je wordt gevraagd. In het half jaar dat ik hem nu heb mogen mee maken, heb ik dus echt enorm veel geleerd. Het hoe en waar je positie moet kiezen, het over de bal heen kijken, de tweebenigheid, en andere technische en tactische vaardigheden. Een echte veldtrainer die spelers individueel beter maakt."

Als jonge voetballer heb jij normaal gesproken nog ruim een decennia te gaan. Waar liggen jouw ambities eigenlijk? ,,Op dit moment is natuurlijk de ambitie om straks in de Euroborg voor FC Groningen te spelen. Uiteindelijk zullen we zien of het zover mag komen. Dat zou prachtig wezen. Dat ik dit jaar Ronald de Boer een aantal keer als coach heb mogen meemaken bij de Copa Amsterdam is toch wel heel speciaal. Iemand waar je altijd al tegen op hebt gekeken en eigenlijk alleen maar van tv kent. Ook al maak je hem maar 5 dagen mee, hele kleine details kunnen je al een heel eind op weg helpen."

Ben jij dit jaar veranderd? ,,Ja, dat denk ik het wel. Als voetballer, maar ook buiten het veld. Nu ik dus niet meer thuis woon, ben je toch meer op jezelf aangewezen. Dan merk je dat er een hoop nieuwe andere dingen om de hoek komen kijken." Op de vraag of Oranje volgend jaar Wereldkampioen wordt, is Jorran heel duidelijk. ,,Ik denk het niet. Daarvoor hebben we te weinig spelers uit topcompetities die daar beslissend zijn. En dan moeten we maar hopen dat spelers als Robben en Van Persie straks fit zijn. Mijn top vier van kanshebbers zijn Brazilië, Duitsland, Argentinië en Spanje."

Aad van Schaijk

Het complete interview is te lezen op www.dvs33.nl