Zwammen over zwammen

Met de gids speuren naar paddenstoelen

ERMELO – Maar liefst circa 60 mensen, waaronder veel kinderen, hadden zich zondag aangemeld voor de paddenstoelwandeling onder leiding van twee gidsen van Stichting Schapedrift Ermelo op de Ermelosche Heide. Met een stralend herfstzonnetje en een overvloed aan zeldzame en minder zeldzame paddenstoelen werd de wandeling een groot succes.

Gevraagd werd om de nodige discipline in acht te nemen zodat de paddenstoelen niet werden vertrapt. Op de vraag welke paddenstoelen je kon eten, antwoordde gids Gerard van Ruiten dat je een paddenstoel maar een keer kon eten. ,,Sommige paddenstoelen zijn zo giftig dat je het na twee dagen niet meer kan navertellen en daarom moet je ze gewoon laten staan. '' Sommige namen, zoals de heksenboleten, spraken al direct tot de verbeelding. Het duizelde de wandelaars soms wel wanneer zij hoorden over de plaatjes, de lamellen, de manchet en de kraag, maar al wandelend wisten sommigen toch de namen al goed te onthouden. Wist men wel dat de vliegenzwam (rood met witte stippen) vroeger in de stal werd opgehangen door de boeren om de vliegen te verjagen? En wist men wel waartoe paddenstoelen dienden? De gids stelde vragen en gaf ook direct daarna het antwoord, wanneer bleek dt de deelnemers het antwoord niet wisten. Op de oude tankbaan zocht iedereen mee naar de zeldzame knotszwam die op de rode lijst voorkomt. Daan (11 jaar ) vond hem als eerste. Een piepklein zwammetje dat maar enkele centimeters hoog wordt. En op het zelfde pad werd ook de zeldzame zwavelkop met zilveren steel gevonden die eveneens op de rode lijst voorkomt. Dat dood hout leeft, liet Van Ruiten zien aan de hand van berkzwammen en tondelzwammen. En aan paddenstoelen die met hun netwerk aan schimmeldraden voeding onttrekken aan het hout en uiteindelijk weer opgaan in de natuur. En waar leken die gele paddenstoelen die op een aardappel leken, nu toch op? Natuurlijk, dat moest de gele aardappelbovist wel zijn. Langs de rand van de heide werd een spoor van bessen gevonden in vossenpoep waarmee deze zijn terretorium afbakent.

De kinderen luisterden ademloos naar het verhaal van de elfjes die 's nachts op de bankjes kwamen zitten, naast de geweienzwammetjes. En dat Taailingen op paardenstront groeiden, had toch niemand kunnen bedenken. En wist men wel dat wild gek is op de witte stelen van de Russula en dat de Douglassparren roken naar sinaasappelen? Tja daar heb je toch echt een gids voor nodig. Groot was de verrassing toen de wandelaars ook nog echte kleverige koraalzwammetjes tegenkwamen. Van Ruiten ontdekte ook nog een boom waaraan goed te zien was dat deze bewerkt was door een reebok die er zijn gewei aan had geveegd, ten teken dat dit zijn territorium was. Na een zeer leerzame wandeling stuitte de groep vlak voor de schaapskooi ook nog op een echte heksenkring van nevelzwammen. ,,Vroeger dacht men dat de heksen daartussen dansten'', aldus Van Ruiten. De wandelaars waren het er allen over eens: dit was een prachtige wandeling. Sommigen namen zich voor deze week nog eens terug te komen om sommige paddenstoelen nog eens op hun gemak te gaan bestuderen.