DVS’33 sluit seizoen af met overwinningen tegen Hercules

Vierde plaats en geen nacompetitie

ERMELO – DVS’33 heeft haar laatste wedstrijd met 4-3 gewonnen van het Utrechtse Hercules. De wedstrijd ging al snel nergens om, omdat Sportlust al snel op 2-0 voorkwam tegen TEC. DVS’33 had nog een minieme kans om een periodetitel te pakken, maar er was aan de Sportlaan niemand die het daarover had. Het werd een open wedstrijd waarbij Hercules iets achteroverleunde maar zeker niet van plan was te verliezen. Het scoreverloop was boeiend omdat DVS’33 steeds op voorsprong kwam, maar die even hard weer uit handen gaf. Uiteindelijk was het Ian van Otterloo die een sterk seizoen besloot met de winnende, 4-3. Daarna volgden afscheidswoorden en een knallend familiefeest met onder meer de Plusband als hoofdact.

De thuisploeg begon in de gebruikelijke samenstelling van de laatste weken dus met Stef Nijland voor de uit vorm zijnde Mike Ahrens. Na vijf minuten kwam DVS’33 op een voorsprong. Van Otterlo speelde Nicky van Hilten precies met de juiste snelheid de diepte in, Stef Nijland zorgde voor de afleiding en de strakke voorzet van Van Hilten werd door Maarten van Dijk als een duveltje uit de doos in het goal gekopt. DVS’33 heerste en wist dat Hercules met topscoorder Sel Bastmeijer een onberekenbare maar levensgevaarlijke spits had die zijn naam waar maakte. Vanuit het niets kopte ook hij raak nadat Maarten van Dijk de bal te makkelijk inleverde.

Gezapig

DVS’33 had de bal, Hercules loerde op de counter. Het tempo en de zo vaak besproken energie liep terug. Nijland kwam niet aan de bal en het spelpeil zakte. Totdat vanuit het niets Benjamin Roemeon
een schot los liet. Niemand rekende erop dat de Hercules doelman zich op het schot in de korte hoek verkeek, maar het betekende wel de 2-1. DVS’33 leefde op, Nijland was dominant, Rick Dekker was
ouderwets als een stofzuiger bezig op het middenveld en het korte getik om de zestien van Hercules was een genot om te zien. Alleen de definitieve pass ontbrak.

Daar was dan toch Ian van Otterlo

De tweede helft was net begonnen toen Hercules onverwachts de gelijkmaker noteerde. Het typeerde het seizoen van de Geelzwarten. Dominant zijn, maar toch ook kwetsbaar. Je proefde aan alles dat de wedstrijd niet in 2-2- zou eindigen. DVS’33 bleef ten aanval trekken en kreeg een penalty nadat spits Zico Soree hard onderuit werd gehaald toen hij wilde aanleggen voor een schot. Roland Baas ontfermde zich bekwaam over deze kans en maakte de 3-2. En toch kwam Hercules weer terug in de wedstrijd, 3-3-. Trainer Joram Hendriks bracht vier verse krachten in het veld om ook hen een
waardig einde van het seizoen te gunnen. Het werd even rommelig, maar uiteindelijk nam DVS’33 het heft weer in handen. Van Otterlo knalde na een aantal prachtige combinaties de bal hard in het doel. Daarmee deed hij wat hij vaker niet deed, namelijk scoren.

Vierde plek

DVS’33 sloot daarmee een redelijk goed seizoen af. Het was voldoende voor de vierde plek, maar onvoldoende om de ambities waar te maken. Het elftal wat dit seizoen zo vaak startte, blijft grotendeels overeind met een aantal versterkingen van buiten en vooral, eigen jeugd. Dat biedt perspectief voor trainer Hendriks en diens staf.

• Vorige
• Volgende