Honderdjarige op Bartiméus

Eeuwfeest voor meneer Kraak

ERMELO – Vrijdag 9 april was het precies 100 jaar geleden dat de heer Kraak, bewoner van Bartiméus, geboren werd. Daarom kreeg de heer Kraak hoog bezoek in zijn woning in het Henriëtte van Heemstra Huis. Wethouder Wouter Vogelsang kwam met een grote bos bloemen langs om hem te feliciteren met zijn bijzondere verjaardag.

Uiteraard werd de heer Kraak niet alleen door de wethouder in het zonnetje gezet, ook de afdeling Rozemarijn waar hij verblijft was versierd en de heer Kraak trakteerde de medewerkers en zijn huisgenoten op iets lekkers. Zaterdag kwam een van zijn kleinzoons langs om hem te feliciteren en zondag bracht de eerste contactpersoon van Kraak hem een verjaardagsbezoekje. De heer Kraak is doofblind en woont al meerdere jaren in het Henriëtte van Heemstra Huis. Eerst in het oude gebouw en sinds de verhuizing twee jaar geleden in de nieuwbouw.

Prettig

De heer Kraak heeft het goed naar z’n zin in het nieuwe gebouw: ,,Ik vind het een prettig huis om in te wonen. Ik kan goed met de medewerkers overweg. Al is de communicatie soms lastig vanwege mijn beperking.’’ Kraak werd pas op latere leeftijd doofblind, hij was toen al zo oud dat hij geen handgebaren meer kon leren. Maar met hard en duidelijk praten, is gewone communicatie met hem nog wel mogelijk. Ondanks het woongenot, mist meneer Kraak de oude locatie: ,,Het oude gebouw was prettiger, maar toen kon ik ook nog makkelijker bewegen. Ik mis de receptie.’’ Hoewel Kraak met zijn honderd jaar heeft bewezen een ‘krasse knar’ te zijn, is zijn gezondheid de laatste jaren achteruitgegaan. Hij ligt daarom een groot deel van de dag op bed. ,,Als ik me verplaats, dan gebruik ik de rollator. Lopen wordt steeds moeilijker, ondanks de vele hulp die ik van fysiotherapeuten heb gekregen,’’ vertelt hij.

Terugblik

Voordat de heer Kraak in het Henriëtte van Heemstra Huis kwam wonen, had hij een boeiend leven gehad, met meerdere hoogtepunten. Het letterlijke en figuurlijke hoogtepunt was het vliegbrevet-b dat hij haalde: ,,Ik was afgekeurd voor de KLM maar werd zo toch c-vlieger.’’ Een andere mijlpaal was de eerste keer dat hij z’n dochter vasthield: ,,Ik was op zee toen mijn dochter werd geboren. Vijf dagen na haar geboorte had ik haar voor het eerst in mijn armen. Ik was toen zo blij.’’ De heer Kraak heeft twee kinderen en drie kleinkinderen gekregen. In zijn werkende leven was hij eerste stuurman: ,,In de tijd dat ik gevaren heb, heb ik een hele Chinese bemanning gevaren. Ik heb veel van ze geleerd en begreep daardoor de Chinese volksaard.’’ Naast zeeman was Kraak ook leraar, hij gaf les op de Hogere Zeevaartschool en op de lerarenopleiding. Zelf heeft Kraak als student nog op de Rietveldacademie gezeten, want hij is erg creatief. ,,In mijn woning staan nog steeds schilderijen die ik zelf heb gemaakt. Ik heb altijd getekend. Ik was zeventien jaar toen ik ging varen en had altijd een doosje kleurpotloden bij me om kleine tekeningen te maken. Ik tekende dan de rotskust waar ik langs voer. Het dagboek moet nog wel ergens zijn.’’

Mak

Op de vraag hoe het is om honderd jaar te worden, vertelt Kraak: ,,Vermoeiend. Oud wórden is interessant hoor. Je kunt een mooi stuk van het leven overzien. Maar oud zíjn is minder leuk.’’ Naar aanleiding van zijn eeuwfeest denkt de heer Kraak aan het boek van Geert Mak De eeuw van mijn vader: ,,Dat is een mooi boek om te lezen. Je ziet tegenwoordig geen paard en wagen meer in de straat. De groenteboer vervoerde de aardappelen vroeger via paard en wagen.’’ Voor de toekomst heeft meneer Kraak geen wensen, want daar heeft hij nooit over nagedacht. Teamleider Nathalie Quint is trots op haar team in deze pittige tijden. ,,Ik ben blij dat we goede zorg kunnen blijven verlenen en ons voor de volle 100% inzetten voor onze bewoners. Het 100-jarig jubileumfeestje van meneer Kraak vandaag doet ons allemaal goed!’’

• Vorige
• Volgende