Ruurd Post: ‘Zonder horeca is er geen winkelstraat’

ERMELO - Nero de Boer, raadslid voor het CDA maar ook volbloed ondernemer wil zich meer laten zien als Raadslid voor de ondernemers. Daarom wil hij nog meer in contact komen met ondernemers om te kijken wat er leeft, waar ze tegen aan lopen, maar vooral ook wat er goed gaat. Regelmatig gaat hij op basis van een aantal vragen met ze in gesprek. En het zijn mooie gesprekken.

Ruurd Post van De Volksmond is de derde ondernemer die De Boer voor zijn serie interviewt. Elise Walinga van Riemer&Walinga Boekverkoopers beet op 17 juli het spits af, gevolgd door Dimario van Soolingen van Pets Place Ermelo op 9 augustus. Niet De Boer kiest zijn ‘kandidaten’, maar dat doen de geïnterviewde ondernemers zelf. Van Soolingen koos bewust voor Post omdat deze volgens hem een ondernemer is met een duidelijke mening, en dat leek hem interessant. Vandaar dat het Nero de Boer op vrijdagmorgen 30 augustus Brasserie De Volksmond bezocht. Het werd een geanimeerd gesprek, een gesprek over meer dan veertig jaar ondernemerschap in de Horeca, waarvan 22 jaar De Volksmond! Een gesprek over drijfveren, over verbinden en over klantgerichtheid. Dat laatste is tegenwoordig bijzonder want volgens Post ontbreekt dat er momenteel nogal eens aan.

Communicatie

Nero de Boer, zelf ondernemer weet als geen ander goede, gerichte vragen te stellen aan zijn collega’s. Naast alle goede aspecten van het ondernemerschap vraagt hij ook naar de mindere kanten en dan vooral gericht op wat de gemeente doet of niet doet. Uiteraard loopt ook Post tegen zaken aan. Om niet teveel het gras voor de voeten van De Boer weg te maaien, zal ik niet teveel hierover uitweiden (zie voor het verhaal van Nero zijn Facebookpagina). Toch meent Post dat met name de gemeente zaken laat liggen op het punt van communicatie. Dat komt volgens Ruurd Post met name door de vele wisselingen van de ambtenaren. ,,Er zijn bijna geen Ermelose ambtenaren meer,’’ meent hij. ,,Het zijn allemaal voorbijgangers’ die worden ingehuurd voor een project en daarna weer vertrekken naar een volgende gemeente voor een volgend project. En Ermelo blijft met de brokken achter! Daardoor is er geen binding, men kent de Ermelose ondernemer niet meer en weten dus niet waar ze over praten. Daarbij vraag ik me af of er überhaupt wel aan dossiervorming wordt gedaan, want waarom moet ik dan elke keer opnieuw mijn verhaal doen?’’ Dat is natuurlijk een punt wat enerzijds de ondernemer De Boer herkent, maar ook wat hij wil inbrengen bij de Raad en het College. En hiermee wordt precies duidelijk dat er behoefte is om naar het verhaal van de ondernemer te luisteren.