Horecaondernemer heeft alles gedaan om coronacrisis te overleven

ERMELO - Met een brok in zijn keel en tranen in zijn ogen heeft John Schneider, eigenaar van het Sportcafé, vanavond om 18.00 uur zijn zaak gesloten. Met iedere maatregel wist deze Ermelose ondernemer mee te bewegen, maar het recente besluit van het kabinet om sportkantines te sluiten heeft hem genekt.

Veertien jaar lang was Schneider te vinden in zijn ‘honk’, het Sportcafé in sportcentrum Calluna in Ermelo. ,,Dan kwamen de jonge gezinnen met dat kleine spul lekker badderen en daarna warme chocomel drinken. Ook mensen uit de Randstad die hier een recreatiewoning hadden, genoten van onze gastvrijheid.” Terwijl hij dit vertelt, komt de twinkeling terug in de ogen van de horecaman. Om vervolgens weer plaats te maken voor het verdriet, de onzekerheid en het machteloze gevoel dat je hier als ondernemer niks aan kunt doen.

Sluiten

Maandenlang moest Schneider, net als veel anderen zijn tent sluiten vanwege de coronacrisis. ,,Ik had gelukkig nog een spaarpotje en ben in die tijd zelf elders gaan werken om mijn hoofd boven water te houden,” vertelt de Ermeloër. ,,We hebben al die jaren gewoon goed gedraaid. We hebben er alles aan gedaan.” Op 20 juli mocht het Sportcafé weer open. ,,In de zomer begon ik speciaal om zeven uur ’s morgens om alle kleine beetjes mee te pakken. Ieder kopje koffie is er een.” En toen na de zomer de sportverenigingen het Sportcafé weer wisten te vinden, wist Schneider de tafels zo in te delen dat alles volgens de regels kon verlopen, weliswaar was er minder omzet, maar hij kon zijn hoofd boven water houden. ,,Dat komt ook omdat de gemeente mij tegemoet gekomen is. Men heeft de huur van het gebouw tot 31 augustus opgeschort. Daar was ik enorm blij mee.”

Nieuw sportcentrum

Maar het verhaal van Schneider gaat veel verder. De afgelopen jaren had de horecaondernemer te kampen met veel onzekerheid. Door de komst van een nieuw sportcentrum is zijn bedrijf namelijk ‘waardeloos’ geworden. In het nieuwe sportcentrum is geen plaats voor Schneider en een verkoop van bedrijf is in dit geval ook onmogelijk. Een situatie waar Schneider niet om gevraagd heeft, maar wel mee moet dealen. De wetenschap dat hij over twee jaar geen Sportcafé meer zou hebben, was al een groot verlies. ,,Hiervoor zijn we in gesprek gegaan met de gemeente en daar zijn we uiteindelijk goed uitgekomen.” De ondernemer legt uit dat bij opening van het nieuwe sportcentrum hij een compensatie ontvangt. ,,Maar dat is in september 2022 en door de coronacrisis is de vraag of het Sportcafé dan nog wel bestaat. Want als ik nu failliet ga, is er ook geen vergoeding.”

Gevoel

In zijn diepvries liggen kilo’s friet, in de berging staat een voorraad bier. ,,Maar ik heb geen idee wanneer ik weer een biertje kan tappen,” aldus Schneider die ook vandaag positief wil blijven, maar het even niet meer ziet zitten. Zijn gevoel zegt dat het langer gaat duren. ,,Dit blijft niet bij drie weken….” Een jongetje, dat zwemles heeft, komt de kantine in met vijf cent om een dropje te kopen. Schneider slaat -en het is inmiddels half drie- voor het eerst vandaag iets op de kassa aan. ,,De afgelopen weken was de omzet al karig. Veel ouderen durven niet meer. Het is heel rustig en mensen blijven niet meer 'hangen'.” Schneider wil blijven vechten. Hij hoopt natuurlijk dat hij over drie weken weer open mag, maar dat is voor hem nu nog gissen. ,,Ik weet dat ik echt niet de enige ben,” zegt hij onzeker, niet wetende wanneer hij weer aan het werk kan.