Damaris biedt opvang tienermoeders

Woonvoorziening voor zwangere meiden

ERMELO - Al sinds eind negentiende eeuw is Ermelo een zorgdorp, zo'n beetje alle soorten zorg worden er aangeboden en geleverd. Sinds deze week is er een nieuw initiatief aan dit aanbod toegevoegd: Driestroomhuis Damaris, een transitiehuis voor jonge moeders. ,,Dát was er nog niet in Ermelo en niet in de regio," vertelt initiatiefnemer Ronald Tijdeman. Hij heeft met zijn vrouw Frida deze woonvoorziening gerealiseerd.

Beiden zijn gepokt en gemazeld in de verstandelijk gehandicaptenzorg en speelden al enkele jaren met het plan om een eigen onderneming te beginnen. Hoewel Damaris [wat ongehuwde vrouw betekent, red.] valt onder de kleinschalige woonprojecten van Driestroom, zijn ze wel eigen baas.
Het is niet alleen een kwestie van zelfstandig ondernemen, ook het werken vanuit je hart op christelijk basis is voor dit echtpaar erg belangrijk. Hun visie is gebaseerd op het Bijbelse mensbeeld. Dat wil zeggen dat elk mens mogelijkheden heeft en keuzes kan en mag maken. ,,Vanuit mijn werk op 's Heeren Loo kreeg ik in 2004 te maken met een bewoner die zwanger was," aldus Frida Tijdeman. ,,Er kwamen zoveel protocollen voorbij en er was zoveel gedoe om de aankomende moeder heen, dat het menselijke aspect haast uit het oog werd verloren. Dat kwam bij mij, als moeder maar ook als mens hard binnen." Ook haar man kreeg als orthopedagoog veel te maken met jonge moeders met opvoedings- en systeemproblematiek. ,,We willen graag een bijdrage leveren om deze meiden een kans te bieden," zegt het echtpaar. ,,En dan niet vanuit een instelling, maar vanuit ons hart. Wij denken namelijk dat wij vanuit onze persoonlijke benadering veel voor de meiden kunnen betekenen. We willen hen een stabiele leefomgeving bieden van waaruit zij kunnen leren hun leven op te pakken. Dat zal lastig zijn omdat vaak de zwangerschap niet gepland is. Of juist wel, maar dan als reden om uit huis te kunnen. En dat is natuurlijk geen ideale basis voor een kind."

Damaris is een voorziening voor jonge ongehuwde meiden in de leeftijd van 15 tot maximaal 25 jaar. Het zullen voornamelijk meiden zijn met een (licht) verstandelijke handicap, want dat is de doelgroep waar de Driestroomhuizen zich op richt. De bewoonsters zullen dan ook allemaal ingeschreven zijn bij Driestroom. Plaatsing is mogelijk vanaf de zevende maand van de zwangerschap.
De verwijzers zullen over het algemeen MEE, Bureau Jeugdzorg en de William Schrikkerstichting zijn.
Als er andere bijkomende problematiek is, wordt die door andere, meer gespecialiseerde instanties geleverd zoals MEE en de GGz. ,,Hoewel wij onderhand ook aardig gespecialiseerd zijn in deze problematiek," voegt de initiatiefneemster toe. Samen met haar man brengt ze ruim veertig jaar ervaring mee.
Hoewel hun projectplan is geschreven op niveau en beperkingen, zal de insteek altijd de jonge moeder met haar kind zijn. Ieder krijgt een individueel begeleidingsplan wat gericht is op leren wat opvoeden is, maar ook leren om voor jezelf te zorgen. Het doel is om herstel van eigen regie te krijgen. Het is een transitiehuis, een lerend werkenhuis waar geleerd wordt om terug te keren in de maatschappij. Daarnaast is er aandacht voor dagbesteding, oppakken van studie of werk en invullen van vrije tijd. Veelal is er ook sprake van (aankomende) financiële problematiek waar het echtpaar voor elke bewoonster liefst een bewindvoerder ziet.

Voor de Tijdemans staat de veiligheid van het kindje voorop. Daarom krijgen de jonge moeders de baby ook op hun kamer te slapen. ,,Een goede hechting is immers belangrijk voor het kindje," aldus Frida Tijdeman. Als het kindje een jaar of anderhalf zal moeder op zoek gaan naar een eigen woonplek. Mocht zij dit nog niet aankunnen dan worden ze door Tijdeman begeleid naar een vervolgtraject. Dit zorgt ook voor doorstroming in Damaris. ,,We zijn ook geen oppas voor de kindjes als de moeders er even geen zin of tijd voor hebben," stelt Ronald. ,,Nee, ze moeten het immers zelf leren. De meiden leven hun eigen leven met hun kindje en wonen feitelijk zelfstandig. Dat betekent dat ze hulp kunnen krijgen, maar soms ook wel eens niet. Dan moeten ze zelf op zoek naar een oplossing." Dat is ook de reden waarom de huiskamer ook steunpunt heet en het geen functie als groepsruimte heeft. Het echtpaar bewoont weliswaar hetzelfde pand, maar heeft duidelijk een eigen plek voor hun gezin. Daarin is de familie heel stellig. De meiden hoeven overigens niet te koken. ,,Dat doen wij voor ze," zegt Frida. ,,Tussen vier en zeven is het meestal erg hectisch, zowel voor moeder als kind, dat wij vinden dat zij de tijd zelf nodig hebben en aan hun kindje moeten besteden. Daar kun je de drukte om voor het eten te zorgen niet bij hebben." Uiteraard is het mogelijk dat als een moeder wel tijd en mogelijkheden heeft, ze wel kan helpen bij het bereiden van de maaltijd. Dit sluit ook aan bij het zorgplan.
Mannen komen niet zomaar de woonvorm binnen. Als een bewoonster eventueel contact zou willen met de vader van haar kind, gebeurt dit in overleg met het echtpaar en wordt er gekeken hoe dit te realiseren is. ,,Mannen kunnen namelijk heel bedreigend zijn voor de andere meiden, dus daar letten we erg streng op," aldus Tijdeman.

Ook vanuit hun geloof vindt het echtpaar het belangrijk om zich in te zetten voor de ander. Hun trouwthema 'het is geven en.... geven! spreekt hen na negentien jaar nog steeds aan. ,,Overigens betekent dit niet dat alleen gelovige meiden hier mogen komen wonen. Maar ze moeten het geloof wel respecteren," stelt Ronald Tijdeman. Momenteel is er één bewoonster, maar er is zicht op nog drie toekomstige moeders. In totaal kan Damaris aan zes meiden een plek bieden. Alle kamers zijn (nu nog) basaal ingericht. De muren zijn wit geverfd er staat een bed, een commode en een wieg. De meiden mogen de kamers zelf aankleden, gezellig maken, maar ze mogen niet schilderen. ,,Want dan heb ik straks weer extra werk en kosten om de kamers weer wit te krijgen," zegt de ondernemer zakelijk. Er is ook een kast met een uitgebreide collectie tweedehands kleding, voor zowel de moeder als kind. Aan het eind van het verblijf is het zelfs mogelijk dat de meiden de spullen (zoals wieg, commode, box etc.) mee kunnen nemen naar hun nieuwe woonplek. ,,En als het nodig mocht zijn, ook de kleding."

Met behulp van een projectontwikkelaar heeft het enthousiaste echtpaar het pand aan de Horsterweg voor vijf jaar kunnen huren. Het voormalige bejaardenhuis huize GerMar van Jan en Diny Bosch-van der Veen, werd door 's Heeren Loo gehuurd maar was onderhand volledig uitgewoond. Vrijwilligers en sponsoren hebben geholpen het pand schoon te maken, het op te knappen en in te richten. Veel van de inventaris komt van de Kringloop en van betrokken Ermeloërs. Het Diaconaal Platform Ermelo heeft het project financieel ondersteund. Kijkend naar de toekomst zijn er plannen om een stichting 'Vrienden van Damaris' op te richten om zodoende gelden te verwerven om extra activiteiten te bekostigen zoals zwemmen voor moeder en kind. ,,In de verdere toekomst zit er misschien wel nieuwbouw in voor een groter aantal meiden waar elke kamer een eigen badkamer met toilet heeft," aldus het enthousiaste echtpaar.