DVS’33 geeft Spakenburg voetballes

Met teamspirit zit het wel goed in Ermelo

ERMELO - Met een aller sinds geflatteerde 5-1 heeft DVS’33 Ermelo de ‘Blauwen’ uit Spakenburg voetballes gegeven. De Ermeloërs waren op alle fronten beter en hadden eigenlijk met dubbele cijfers moeten winnen. De wedstrijd begon, na een knallend vuurwerk, op zich wel goed voor de trotse lijstaanvoerder. 

DVS’33 verloor rechtsvoor de bal knullig waarna in no time de bal op links diep werd gespeeld op Giovanni Gravenbeek. Diens strakke voorzet werd onberispelijk ingeschoten door Mike Vreeman. Dat betekende een flinke tegenslag want na zeven minuten tegen een achterstand aankijken tegen de koploper betekende niet veel goeds. Toch ging DVS’33 Ermelo door waar het mee begonnen was. Van achteruit rustig opbouwen om in één keer de snelle voorwaartsen in beweging te zetten. De houterig ogende Spakenburgse verdediging kreeg geen vat Benjamin Roemeon en Daniel van Warven. Bovendien hadden de Blauwen de pech dat ene Maurice de Ruiter meedeed. Hij ontspon zich als een ware plaag voor de verdedigers en slechts flinke overtredingen konden hem tegenhouden. De 1-1- deed zich al snel aan toen Basil Camara de bal na een vrije bal voorzette en Jorran van Santen afrondde. De grensrechter had echter gezien dat Camara in buitenspel positie stond waardoor het Ermelose feestje niet doorging. Dat kwam er enkele minuten later alsnog toen na een goed lopende aanval Maurice de Ruiter op de goede plek stond en keeper Leon van Wielen kansloos liet, alsnog 1-1. Het bleek het startsein voor een sterke fase van DVS’33 waarin de Spakenburgse verdediging keer op keer overlopen werd. In de 22e minuut speelde de Geelzwarten de verdediging van de Blauwen volledig zoek. Maurice de Ruiter leek de 2-1 te maken maar zag dat Kay Velda er beter voorstond. Een teken dat het qua teamspirit wel goed zat. Dit in tegenstelling tot Spakenburg dat naarmate de wedstrijd vorderde steeds meer uit los zand bestond. De kopjes gingen naar beneden en DVS’33 trok zich niet terug. Duels werden gewonnen en het was wachten op de 3-1. Die kwam er toen Spakenburg een lesje counteren kreeg. Benjamin Roemeon maakte het keurig af.

Geconcentreerd spelen

Vlak na de rust, waarin trainer John de Wolf ongetwijfeld in de kleedkamer donderde, stonden de Blauwen al even in het veld. Ze hadden duidelijk zin om iets recht te zetten. Nog voordat ze het in de gaten hadden, stond er 4-1 op de borden. De Ruiter krulde de bal hard en zuiver over de muur, leek de lat keihard te raken, maar de bal sloeg daarna even hard in het net. Een ongekende weelde en Spakenburg was verslagen. Er werd slordig balverlies geleden door de Spakenburgers en de Ermeloërs bleven geconcentreerd spelen. Invaldoelman Deon Bredewolt (doelman Paul Eppink had met een spierblessure de wedstrijd al voor rust verlaten) had nauwelijks werk te doen. Het was eigenlijk wachten op meer doelpunten. Er kwam er nog slechts één. Van Warven rondde in de 88e minuut een snelle uitval eindelijk wel af, 5-1. Het publiek ging uit haar dak en de polonaise na afloop met drumband en spelers liet zien dat de ontlading groot was. Of het genoeg is om nog mee te doen om de titelrace is onduidelijk. Maar ook de tweede en derde plek geven nog alle kans op de nacompetitie.

• Vorige
• Volgende