Gemeente en eigenaar gaan weer in overleg

ERMELO – In de vergaderstructuur nieuwe stijl van de gemeente wordt er niet meer gediscussieerd tussen raadsleden en college, maar wordt er één op één vragen gesteld en beantwoord door een raadslid en de portefeuillehouder. PE-raadslid Alex Kleijnen en wethouder Hans de Haan gingen in gesprek over het vorig jaar vastgestelde erfgoedbeleid en in het bijzonder over het gemeentelijk monument Zeeweg 42.

Vanwege Open Monumentendag, de landelijke dag waarop duizenden monumenten vrij toegankelijk waren voor publiek, besloot Kleijnen de wethouder te vragen naar het beleid om het behoud van het oude boerderijtje achter Zeeweg 42. De erfgoedverordening is vorig jaar maart door de Raad vastgesteld, maar hoe wordt er nu op gehandhaafd, vroeg Kleijnen. ,,Eigenlijk is dit vragenhalfuurtje bedoeld voor politiek urgente zaken, waarmee ik niet wil zeggen dat erfgoed geen politiek en zeker geen urgent iets is, maar het kenmerk van erfgoed is dat het lang staat en lang blijft staan,’’ reageerde wethouder Hans de Haan. Vervolgens gaf hij aan dat er beleid geformuleerd is en dat beleid wordt uitgevoerd waar dat nodig is. Volgens De Haan biedt de erfgoedverordening geen echte handhavingsmogelijkheden, in de zin van boetes, verplichtingen of iets dergelijk, maar dat is, volgens hem, ook nog niet aan de orde. Zijn voorganger Jan van den Bosch, was vorig jaar echter blij met het vaststellen van de erfgoedverordening. ,,Het blijkt nu dat het mogelijk is te handhaven en dat het zelfs verboden is om een pand met een monumentale status te onthouden van onderhoud.’’ Voor de vorige wethouder was dit instrument dan ook een interessante aanvulling om, daar waar nodig, een historisch waardevol pand voldoende te kunnen onderhouden.

Hekken

De oude boerderij achter Zeeweg 42 is al zo’n tien jaar in bezit van Jaap Kwant. Voor hem was de oude monumentale boerderij uit ongeveer midden 1800, het waard om behouden te blijven. De Ermeloër heeft al diverse malen met de gemeente om de tafel gezeten om zijn plannen voor restauratie te bespreken. Deze plannen haalden het echter steeds niet waardoor de boerderij steeds verder in verval kwam en nu onderhand op instorten staat. Uiteindelijk zag Kwant zich genoodzaakt om hekken rondom het boerderijtje te plaatsen vanwege het risico op gevaar. De Haan: ,,Over het door Kleijnen genoemde monument aan de Zeeweg bij nr. 42, hebben we onlangs nog met de eigenaar van gedachten gewisseld om te komen tot renovatie/herstel. Het huis ziet er niet uit en stort langzaam in als er niet snel wordt ingegrepen.’’ De wethouder geeft aan dat hij een voorstel heeft gedaan aan de eigenaar van de boerderij. ,,Hij moet de boerderij restaureren met gebruikmaking van zoveel mogelijk originele materialen. Maar hij is niet gehouden om alles in het oude materiaal te doen want een deel van het materiaal is gewoon niet bruikbaar. Wat we niet willen, en dat is ook expliciet aangegeven, is dat de boel gesloopt wordt en dan weer wordt opgebouwd. Het moet zoveel mogelijk blijven staan en op die manier worden gerenoveerd en gerestaureerd. En de indeling van het gebouw zal ook niet anders zijn dan dat het nu is.’’

Willem van Nijhuis

Wethouder de Haan denkt dat hij daarmee de eigenaar van het monument zo goed mogelijk tegemoet gekomen is. ,,De zaak ligt nu dus bij de eigenaar en die zal dus wat moeten doen. Of niet!,’’ aldus De Haan. Dat de zaak nu bij de eigenaar ligt, is iets te voorbarig. ,,Een ambtenaar heeft inderdaad contact gehad met mijn architect,’’ vertelt Kwant op vraag van Ermelo van NU. ,,Maar ik ben wel blij met deze stap van de gemeente. Het zou mooi zijn als we er nu uit kunnen komen en ik verder kan met de restauratie van dit gemeentelijk monument.’’ Honderd jaar geleden woonde Willem van Nijhuis met z’n vrouw en zeven kinderen in dit boerderijtje. Er waren twee woonvertrekken (een woonkamer en slaapkamer) met elk een bedstee. De rest van de ruimte was voor het vee bestemd. Van Nijhuis had drie koeien, twee varkens, wat kippen en grond. Naast de boerderij stond een mestvaalt, stond een schuur (gebouwd in 1914) en een hooiberg. Opvallend is ook de vrijstaande oven, die er nu nog steeds is. Van Nijhuis kocht in 1934 het vrijstaande huis voor aan de weg en de oude boerderij werd gebruikt als schuur. Een aantal tussenmuren werd daarom verwijderd. Het is te hopen dat dit prachtig stukje historisch erfgoed weer in originele staat kan worden gerestaureerd en daarmee bewaard kan blijven omdat dit een prachtig tijdsbeeld geeft van een kleine Ermelose boer.